Zaterdag zeer vroeg uit de veren: om 6 u. Samen met Martine de auto gehaald en met bibi aan het stuur vertrokken. De vraag: zou mijn rug het uithouden tot in Laakdal? Aan de Philharmonie Patrick opgeladen en met ook Paul als chauffeur, de schutters Dieter en Pascal opgepikt.
Dan vlug richting kerk van Sint-Michiels om Dirk Vandingenen mee te nemen. En dan (bijna) volle bak, richting Gent‑Brugge om Veerle, doventolk voor Pascal, op te halen. Ook dat ging vlot. Even van de autosnelweg via afrit 10, Veerle erbij en met Dieter als co‑piloot, en Veerle en Pascal als achterzitters, richting Laakdal, afrit 24 !! In de buurt van de Tunnel van Antwerpen liep het bijna mis. Een mercedes was een zware Nederlandse vrachtwagen aan het voorbijsteken, maar die wachtte niet tot de mercedes voorbij was en zwiepte naar links, iets te vlug waardoor hij de mercedes raakte. En bij het volgende manoeuver waren wij bijna de sigaar. De vrachtwagen week volledig uit naar rechts, naar de pechstrook, en remde bruusk. Ik heb serieus op mijn rempedaal mogen staan of we zaten in zijn kont! Toen pas zagen we dat de vrachtwagen de mercedes geraakt had en begrepen we waarom beiden uitweken naar de pechstrook. Er zal daar wellicht een hartig woordje gepalaverd geweest zijn !!
Wij onverstoorbaar verder naar Laakdal, afgeslagen aan de watertoren, en kwamen zonder problemen om 8:35 u. aan. Wat pijn in de rug van het lange rijden, maar het viel mee. Iedereen droeg zijn steentje bij en heel vlug stonden alle statieven opgesteld en waren de bogen in elkaar gepuzzeld. Het juiste blazoen (60 cm) werd opgehangen en we konden inschieten. Dat viel behoorlijk mee: praktisch geen enkele pijl belandde naast het schietblok! Een hele opluchting: het is al anders geweest, waar we bijna meer tijd verliezen met het zoeken naar pijlen ipv het schieten. Na 2 inschietrondes begon het echte werk: hier bleek dat Pascal en Veerle, voor de eerste keer samen als schietduo, het uitstekend deden. Veerle was ongelofelijk vlug mee en Pascal schoot ze er gewoon in!! Op een blazoen van 60 cm haalde hij zomaar eventjes 220 punten (wel op 18 m). Mooi !!! Na de 2e ronde, (80 cm), had Pascal al 451 punten. Dieter maar 206, maar Dieter had al een paar dagen darmperikelen. Niet evident: je moet als boogschutter loslaten, maar niet op alle vlakken !!! Op 30 m had Patrick 246 en Dirk 385.
Pascal en Patrick
Na een (te) lange middagpauze, mochten we hernemen, en weer kwam de gewone terugval (niet te verwarren met “Durchfall”), uitgenomen bij Dieter, die nu beter begon te schieten. Op het einde bleek dat Dirk had gewonnen bij de 30‑m schutters: 732. Pascal behaalde de overwinning op de 18 m.
Eindresultaat 18m
- Pascal B2/B3 - 912
- Dieter B1 - 554
Eindresultaat 30m
- Dirk B2/B3 - 732
- Patrick B2/B3 - 548
Elke schutter werd dan nog op een draagtas met pet en (nog op te blazen) leren voetbal bedacht. Leuke attentie. Na twee traktaties (Patrick en Dieter) vertrokken we omstreeks 18:30 u. richting "Kottem". Martine aan het stuur deed dat heel vlot. Wij reden niet meer af in Gentbrugge. Paul belastte zich met die taak. Dirk werd aan de kerk van Sint-Michiels afgeleverd, en Patrick aan het eerste tankstation in de Baron Ruzettelaan. Daarna losten Martine en ik alle boogschuttersspullen in de Philharmonie. En toen konden we naar huis !! Omstreeks 21 u. waren we echt thuis, moe en versleten, maar voor de schutters toch een heuglijke dag!
Dirk en Dieter in positie
Een dikke dankjewel aan de spotters die hun schutters weer schitterend geholpen hebben, met aparte vermelding voor Veerle die dat uitmuntend deed en Paul, die weer eens toonde dat hij een trainer uit de 1000 is !!
Op naar de FITA in Ingelmunster, zondag 19 augustus.
Tot de volgende!
