De Straffe Boog is ontstaan op Sint-Rafaël te Brugge. Dit instituut is een herscholingscentrum waar volwassen blinden en slechtzienden de kans krijgen via een kantooropleiding of een opleiding tot vlechter weer werk te vinden en zich beter in de maatschappij te integreren. In de opleiding ligt de klemtoon enerzijds op informatica, talen en telefonie en anderzijds op het herstellen van stoelen via riet- en biesvlechtwerk. Stilaan groeit bij sommigen echter ook de behoefte aan niet-rechtstreeks jobgerichte vakken: het besef is gekomen dat slechts een beperkt aantal cursisten effectief werk vindt. Bovendien blijken toch heel wat cursisten met een zee van vrije tijd te zitten die slechts weinigen nuttig weten in te vullen. Daarenboven blijkt er bij de cursisten een grote nood te bestaan tijdens de drukke, belastende lesuren toch ook iets ontspannends te doen.
Via intensief oefenen op een verantwoorde manier kunnen volgende doelen gerealiseerd worden: lichaam versterken, fysiek openen, fijne motoriek verbeteren, oor-handcoördinatie bevorderen, sociaal contact verbeteren, uitdaging en succesbeleving, ontspannende werking, concentratievermogen verhogen, oriëntatiegevoel en mobiliteit bevorderen, therapeutisch effect en mentale groei.
Waar het boogschieten voor blinden en slechtzienden aanvankelijk ontstaan is in het lessenpakket van Sint-Rafaël en binnen de muren ervan, is de Straffe Boog intussen buiten die uren en muren ook actief. Verklaring hiervoor is het besef dat de heilzame resultaten van het boogschieten via de beperkte uren van het schoolpakket niet konden worden gerealiseerd en dat boogschieten ook toegankelijk moest zijn voor blinden en slechtzienden die niet langer aan Sint-Rafaël studeren.
